Vorig jaar werd nog het aantal van een kwart miljoen beveiligingscamera’s al gepasseerd, maar inmiddels is het aantal bij Camera in Beeld geregistreerde camera’s al tot ruim boven de 300.000 gestegen. Samen met de camera’s van verkeerstoezicht, in het openbaar vervoer, beveiligde objecten en andere locaties, loopt het aantal plekken met cameratoezicht sterk op.

Exacte cijfers zijn onbekend, maar schattingen lopen uiteen van 500 duizend tot 1,5 miljoen camera’s. Daarmee behoort Nederland tot de landen met de meeste cameratoezicht per inwoner.

Privacy
De toename van het aantal camera’s roept vragen op over de privacy. In Nederland mag een beveiligingscamera immers niet alles opnemen en het moet duidelijk worden gecommuniceerd als een locatie wordt gemonitord door middel van camerabewaking. Dit gebeurt echter lang niet altijd volgens de regels.
Bovendien is het de vraag wat er met de opgenomen beelden gebeurt. Beeldmateriaal van particuliere beveiligingscamera’s mag maximaal 28 dagen worden bewaard. Mede door de toename van het aantal cloudopslagaanbieders, wordt die termijn vaker overschreden dan wenselijk is.
Tenslotte zijn beveiligingscamera’s ook steeds vaker voorzien van gezichtsherkenning. Hoewel deze functionaliteit – met name in particuliere camera’s – lang niet altijd accuraat is, zullen velen dit wel ervaren als inbreuk op de privacy.

Verenigd Koninkrijk en China
Hoewel officiële en exacte aantallen niet bekend zijn, wordt aangenomen dat het Verenigd Koninkrijk de cameratoezicht-koploper is in Europa. Het land aan de overzijde van de Noordzee wordt in de gaten gehouden door ruim zes miljoen particuliere- en overheidscamera’s.
Wereldwijd is China echter het land met de meeste beveiligingscamera’s. Van de twintig steden met de meeste camera’s ter wereld liggen er zestien in China, met Taiyuan (12 overheidscamera’s per 100 inwoners) als grootste uitschieter. Camera’s met privacy-schendende functies als gezichtsherkenning, zijn daar bovendien eerder regel dan uitzondering.