Agressie tegen zorgpersoneel loopt volledig uit de hand

Bespugen, haren trekken, gebroken botten en steekincidenten. De agressie tegen zorgmedewerkers neemt sterk toe, aldus vakbond NU’91, die opkomt voor de belangen van zorgprofessionals in Nederland. Een kwart van de zorgmedewerkers maakt wekelijks agressie mee. Eén op de vier slachtoffers overweegt zelfs een andere baan te zoeken, schrijft het AD.
Twee maanden geleden overleed een 39-jarige medewerkster van ggz-instelling Mondriaan in Heerlen na te zijn neergestoken door een vroegere cliënte. “Aanvankelijk kwam dit alleen uitgebreid in de regionale pers en niet landelijk,” vertelt Femke Merel van Kooten, de nieuw benoemde voorzitter van de vakbond. “Daarom vonden we het als vakbond NU’91 de hoogste tijd om een breder geluid te laten horen over deze problematiek. We hebben toen een oproep gedaan om twee minuten stilte te houden ter nagedachtenis aan deze vrouw.”
Ronduit gevaarlijk
Van Kooten benadrukt tegenover het AD de ernst van de situatie. “Van bespuwen tot gebroken botten, de agressie tegen zorgmedewerkers loopt volledig uit de hand. Toen ik recent meeliep in de gehandicaptenzorg, zag ik een woongroep voor mensen met een verstandelijke beperking waar het meubilair volledig kort en klein geslagen was.” In dit paviljoen was op dat moment slechts één jonge medewerkster dienstdoend, in plaats van de gebruikelijke twee. “Zo’n minimale personele bezetting maakt het werk ronduit gevaarlijk.”
Ook in de ouderenzorg kan je zomaar met blinde woede worden geconfronteerd. “Bewoners met dementie kunnen volledig in de war raken. In zo’n situatie moet je er met z’n tweeën op af kunnen gaan. De huidige trend is echter dat ‘het er een beetje bij hoort’. Je hebt maar met agressie te dealen, ook al zijn er plukken haar uit je hoofd getrokken”, signaleert Van Kooten.
Enorme impact
Van Kooten wijst erop dat de meeste agressie is toe te rekenen aan ‘gewone’ mensen. “Die vinden dat ze te lang moeten wachten op de spoedeisende hulp, of ze zijn het niet eens met het behandelplan van de arts. Ze bijten je toe: ‘Ik weet waar je woont’ of ‘Ik weet hoe laat jouw dienst is afgelopen’. Veel mensen denken bij ‘agressie in de zorg’ aan incidenten tijdens Oud en Nieuw, maar dit gebeurt dagelijks en heeft een enorme impact op degenen die het overkomt.” Zij sprak recent een medewerker van de spoedeisende hulp in het Amphia Ziekenhuis in Breda. “Die hield zielsveel van zijn werk, maar was geschokt toen een patiënt hem een tijdje terug zonder aanleiding vol in het gezicht sloeg. Dit soort geweld maakt een diepe indruk op zorgmedewerkers.”
Hoort er niet bij
Artsenfederatie KNMG komt tot vergelijkbare conclusies. Deze organisatie constateert dat 20 procent van de zorgmedewerkers zich onveilig voelt op het werk. Zestien procent van de medewerkers overweegt om uit de zorgsector te stappen. Dat zijn tweehonderdduizend mensen, die eigenlijk niet gemist kunnen worden. Gert van Dijk, ethicus bij de KNMG en het Erasmus MC, denkt dat het ook te maken heeft met het feit dat agressie te vaak beloond wordt. Iemand met een grote mond krijgt vaker zijn zin bij een arts. Dat is ook elders te zien in de maatschappij, waardoor bijvoorbeeld demonstraties steeds grimmiger worden. Van Dijk benadrukt dat agressie juist om die reden nooit geaccepteerd mag worden en zeker nooit als normaal moet worden beschouwd. Als iets wat bij het werk hoort. Want dan zal het probleem alleen maar verder toenemen.