Cameratoezicht weerhouden veelplegers of risicojongeren meestal niet van crimineel gedrag of het veroorzaken van overlast. Dat blijkt uit het onderzoek ”Daders over cameratoezicht” onder daders door Regioplan Beleidsonderzoek in opdracht van Politie & Wetenschap.

De gedetineerde daders blijken goed op de hoogte van het cameratoezicht: de plaatsen waar de camera’s hangen, de technische mogelijkheden, de tijden waarop wordt uitgekeken, de kwaliteit van de beelden en de bruikbaarheid ervan. De berekenende daders laten zich meestal niet afhouden van het plegen van delicten, maar passen wel hun gedrag aan. Ze proberen buiten het zicht van de camera’s te blijven en herkenning te bemoeilijken. Bovendien maken ze gebruik van tijden waarop niet wordt uitgekeken en kennen ze de beperkingen van de camera’s bij bijvoorbeeld drugsdelicten.

Indien mogelijk zullen de daders delicten elders plegen. Onder de veelplegers komen echter ook impulsieve daders voor, zij trekken zich juist weinig van camera’s aan. Dat cameratoezicht niet altijd voor preventie van criminaliteit kan zorgen betekent niet dat het zinloos is. Vanuit het perspectief van de politie heeft cameratoezicht, drie functies:

• Preventie van criminaliteit en overlast.
• Proactie: het tijdig signaleren van dreigende veiligheidsproblemen met camera’s, waarop een snelle politiereactie kan volgen. Camera’s helpen dus bij de gerichte en effectieve politie-inzet. Een voorwaarde is dat er live wordt uitgekeken in een zeer professionele uitkijkcentrale.
• Opsporing: het verzamelen van daderinformatie die de opsporing kan verbeteren. Hiervoor zijn camera’s en waarnemingstechnieken van hoge kwaliteit nodig.

Door deze functies te verbinden met het type dader kunnen toezichthouders keuzes maken in de manier waarop zij camera’s inzetten en de effectiviteit vergroten. Het onderzoeksrapport kan helpen om het type dader te herkennen.

Link: Daders over cameratoezicht (pdf)