GGZ vreest onveiligheid door komst criminele patiënten

Een nieuwe wet in de geestelijke gezondheidszorg bepaalt dat klinieken ineens zorg moeten aanbieden aan patiënten die misdrijven hebben gepleegd. Dit leidt tot grote zorgen over de veiligheid binnen de instellingen, zo blijkt uit onderzoek van journalistiek platform Investico.
De psychiatrische instellingen zijn naar eigen zeggen niet ingericht om patiënten te behandelen die een gevaar voor hun omgeving vormen. Dit gaat volgens de directies leiden tot structureel onveilige situaties. Niet alleen is men bang dat de patiënten opnieuw misdrijven gaan plegen, ook vreest men dat de klinieken het toneel worden van criminele afrekeningen. De instellingen hebben geen beveiligers in dienst die dat kunnen voorkomen.
Flinke beveiliging nodig
Volgens Elnathan Prinsen, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Psychiaters (NVvP), gaat het om patiënten die soms ernstige misdrijven hebben begaan en flink beveiligd moeten worden. Door de Wet verplichte ggz (Wvggz), die sinds 1 januari van kracht is, zijn psychiatrische instellingen verplicht deze mensen in behandeling te nemen. En dat leidt volgens de onderzoekers van Investico tot grote problemen. Voorheen vond gedwongen behandeling alleen bij gespecialiseerde en goed beveiligde instellingen voor forensische zorg plaats, maar door de nieuwe wet kan ook behandeling in de reguliere ggz worden opgelegd. Alleen als een verdachte volledig ontoerekeningsvatbaar wordt verklaard, volgt nog plaatsing in een forensische kliniek.
Afvoerputje van de maatschappij
Geneesheer-directeur Claar Mooij van de noordelijke ggz-instelling Lentis wijst erop dat een reguliere ggz bedoeld is om stoornissen te behandelen en niet om recidive te voorkomen. Hij vreest dat sommige strafrechters de ggz als vervangende straf beschouwen. De criminelen hebben echter geen behandelbare stoornis en horen daarom niet in een ggz-instelling thuis, zegt Remco de Winter, psychiater bij van GGZ Rivierduinen. Volgens hem wordt de ggz zo het afvoerputje van de maatschappij. Dat maakt het er voor medewerkers en andere patiënten niet veiliger op. De klinieken zien de veroordeelde misdadigers liever naar forensische afdelingen in gevangenissen verhuizen, waar de zorg onderdeel is van de straf. Dat wil de overheid echter niet, omdat het duurder is dan plaatsing bij een reguliere ggz-instelling. Wel zijn de ministeries van J&V en VWS bereid om hierover met de klinieken in gesprek te gaan.









































































































