De voordelen van elektronisch toegangssysteem worden vaak breed uitgemeten. Maar zijn er ook nadelen? Ongetwijfeld. Er bestaan echter ook veel veronderstelde nadelen. Of nadelen die bij een kwalitatief goed systeem niet aan de orde zijn. SimonsVoss zet een aantal van die negatieve vooroordelen op een rijtje.

Je denkt na over de aanschaf van een toegangscontrolesysteem. Zeker, je ziet de voordelen. Maar je twijfelt. Nog meer technologie in huis? Digitalisering schept veel mogelijkheden, maar kent ook zwaktes. Niettemin groeit de wereldwijde markt voor toegangssystemen hard. En dat is niet voor niets. Er is meer behoefte aan fysieke beveiliging van kantoren, loodsen, fabrieken. Bedrijven digitaliseren in rap tempo, de adoptie van smartphones en wearables voor authenticatie piekt. Lifestyle, arbeidsmarkt en nieuwe manieren van werken vragen om moderne oplossingen.

Mooie kansen
Tegelijkertijd voel je dat die digitalisering naast alle kansen ook uitdagingen kent. Die zorgen neem je als klant mee in gesprekken met potentiële leveranciers. Als leverancier worden wij daar bij SimonsVoss natuurlijk ook mee geconfronteerd. We zien dan een paar hardnekkige mythes die organisaties er zelfs van weerhouden om überhaupt de mogelijkheden van een elektronisch toegangssysteem te onderzoeken. Die ontnemen zichzelf een aantal mooie kansen. Tijd om wat mythes te busten dus.

Mythe #1:
Eén systeemfoutje en een hele afdeling is in één klap niet meer toegankelijk.

Dit is waarschijnlijk de meest hardnekkige misvatting rond toegangssystemen. Toch komt deze niet helemaal uit de lucht vallen. Bekabelde systemen en systemen die hun intelligentie uit een centrale database halen lopen een wat hoger risico op grootschalige storing wanneer de voeding wegvalt en er is geen goede noodstroomvoorziening, of wanneer de database om andere reden niet bereikbaar is. Het komt niet vaak voor en alleen bij bovengenoemde systemen, maar slechts nieuws rent hard. Hoe dit wordt opgevangen verschilt per leverancier maar is dus wel een punt van aandacht. Bij batterijgevoede systemen, waarbij de intelligentie in de sluiting van de deur zit, is dit risico uitgesloten.

Mythe #2:
Een toegangscontrolesysteem is makkelijk te hacken.

Niet het systeem zelf, maar standaard sleutelkaarten en tags kunnen gevoelig zijn voor misbruik van buitenaf. Daarentegen: goede kaarten zoals de Mifare DESfire zijn juist zeer veilig. Los van het merk toegangssysteem is het dus altijd aan te raden om zo’n veilige kaart te gebruiken. Ook de database is een cruciale schakel. Zeker bij online systemen. Die veiligheid hangt vooral af van de netwerkbeveiliging en de autorisaties. Dat is een zaak voor de IT- of beveiligingsafdeling. Die moeten ook zorgen dat intern niemand onnodig bij de database kan komen, zowel fysiek als digitaal. Belangrijk is ook om de leveranciers te vragen of, en hoe, ze hierop al op de proef zijn gesteld.

Mythe #3
Een toegangssysteem verdien je niet terug.

Een toegangssysteem kan een flinke investering betekenen. Prijzen van componenten en software zijn de afgelopen jaren echter behoorlijk gedaald. En: de belangrijkste impact op de investering is het plan. Er zullen goede redenen zijn voor een zoektocht naar een systeem. Dat project gaat ongetwijfeld niet alleen om de kosten van een cilinder of sleutel, maar vooral over de vraag hoe de faciliteiten aansluiten op de strategie: de marktontwikkelingen, het personeelsbeleid, de regelgeving en zelfs het gewenste imago van de organisatie. Het is met een eenvoudig model te berekenen wat de terugverdientijd is van een toegangssysteem ten opzichte van een traditioneel sluitsysteem. Maar dan gaan we voorbij aan zaken als kwaliteit en kosten van onboarding en offboarding van medewerkers, schade door fraude en diefstal van goederen en bedrijfsgegevens of misgelopen opdrachten door afwijking van compliance-eisen. Een goede businesscase kijkt voorbij de facilitaire kosten en creëert draagvlak door de gehele organisatie heen.