MKB-partijen over CAO Particuliere Beveiliging

Moet het midden- en kleinbedrijf blij zijn met de CAO Particuliere Beveiliging? Is het goed dat de CAO geldt voor de hele bedrijfstak? Jazeker, zeggen drie insiders, die opkomen voor het belang van het midden- en kleinbedrijf in de beveiligingsbranche. “Concurrentie op arbeidsvoorwaarden is het laatste dat we moeten willen.” Tegelijk hebben ze wel ideeën om de CAO te moderniseren.

Ze voelen zich representant van het midden- en kleinbedrijf. Oscar Tieman, oprichter van VMB Security Services, is bijna twintig jaar lid van de Nederlandse Veiligheidsbranche (en haar rechtsvoorganger) en tien jaar bestuurslid. Hij is ook actief lid van de Sectie MKB van de vereniging. Jan Kuipers (voorzitter) en Hans Duijst zijn bestuursleden van de Vereniging Erkende Beveiligingsbedrijven (VEB), die naast meer dan 600 technische beveiligingsbedrijven ook ruim 150 particuliere beveiligingsorganisaties als lid heeft. Deze bedrijven en het bedrijf van Tieman zijn gebonden aan de CAO Particuliere Beveiliging, maar de VEB zit niet lijfelijk aan tafel bij de CAO-onderhandelingen (die gevoerd worden door de Nederlandse Veiligheidsbranche en met de vakbonden FNVCNV en De Unie). De VEB wil dat wel en is daarover in gesprek met de Nederlandse Veiligheidsbranche.

De stem van het MKB
Tieman zegt graag eerst een misverstand uit de wereld te willen helpen. “Dat is de gedachte dat bij de Nederlandse Veiligheidsbranche de kleinere bedrijven niets te vertellen hebben en het afleggen tegen een paar heel grote. Ik heb dat vroeger ook gedacht, maar sinds ik me meer ben gaan bemoeien met de vereniging, heb ik ontdekt dat er goed naar je wordt geluisterd en dat wat je vertelt wel degelijk serieus meetelt in de besluitvorming. Dat is ook logisch, want veel ondernemers met mijn achtergrond kennen de werkvloer heel goed. Ze weten wat de praktische consequenties kunnen zijn van voorstellen en maatregelen. En dan word je sowieso serieus genomen. Nee, wat dat betreft is mijn ongelijk wel bewezen. Ik zou dus tegen alle MKB-ondernemers in onze ledenkring willen zeggen: “als je tijd hebt, bemoei je dan met de vereniging.”

Algemeen verbindend
Na enkele jaren van onduidelijkheid, geldt er nu weer één CAO voor de hele particuliere beveiligingsbranche (met uitzondering van de evenementen- en horecabeveiliging). De minister is op dit punt duidelijk geweest in zijn besluit de CAO Particuliere Beveiliging algemeen verbindend te verklaren. “Het juridische gesteggel, dat nog steeds gaande is, lijkt een achterhoedegevecht en gaat alleen over de jaren die achter ons liggen”, zegt de Nederlandse Veiligheidsbranche.“Bij de VEB zijn we groot voorstander van één CAO voor de hele bedrijfstak”, zegt voorzitter Jan Kuipers. “Gelijke monniken, gelijke kappen. Op arbeidsvoorwaarden moet niet geconcurreerd worden. Zo heeft ieder bedrijf in elk geval een gelijke startpositie.”

Morrelen aan de arbeidsvoorwaarden
Zijn medebestuurder Hans Duijst onderschrijft dit. “Bij beveiligingsbedrijven bestaat 80 procent van de kosten uit loonkosten. Wie wil concurreren op prijs, kan dat alleen doen door te morrelen aan de arbeidsvoorwaarden. Dat gaat ten koste van de rechten van het personeel en van de aantrekkelijkheid van de branche als werkgever. De basis van de CAO is dat mensen eerlijk en goed worden beloond. Eén CAO geeft ook duidelijkheid aan opdrachtgevers. Klanten die met gekke, extreem voordelige aanbiedingen worden geconfronteerd, kunnen dan ook weten dat het niet kán voor dat geld. En dat ze door in zo’n aanbieding mee te gaan zich feitelijk schuldig maken aan een economisch delict.”

Betere controle op naleving
Oscar Tieman (Nederlandse Veiligheidsbranche) denkt er ook zo over. “Er zijn wat mij betreft maar twee opties: of helemaal geen CAO of een CAO voor de hele bedrijfstak. Ik ben voor het laatste. En bedenk goed: de CAO is een minimum-afspraak, wie meer wil betalen of betere andere arbeidsvoorwaarden wil bieden, is daar natuurlijk vrij in. Dat mag best. Maar concurreren met andere beveiligingsbedrijven doe je op organiserend vermogen, op echte kwaliteit.”
Hans Duijst is voorstander van betere controle op naleving van de CAO. “De huidige controle is sterk gefocust op de bekende bedrijven en te weinig op nieuwkomers, onbekende bedrijven. Laten ze alle bedrijven geregeld checken en goede nacontroles doen als bedrijven willens en wetens de regels met voeten treden.”

Moeilijk te doorgronden
Maar de CAO Particuliere Beveiliging moet wel verbeterd worden, zeggen de drie vertegenwoordiger van het midden-en kleinbedrijf. “Het is een CAO waar heel lang aan gesleuteld is”, constateert Jan Kuipers (VEB). “Steeds weer zijn er zaken aangepast, toegevoegd en afgehaald. Dan wordt zo’n CAO een beetje een gedrocht. Dat wil zeggen: moeilijk te doorgronden en niet altijd goed passend in deze tijd.”
Oscar Tieman merkt dat in de dagelijkse praktijk aan vragen van medewerkers. “Wat staat er nou eigenlijk precies? Hoe is dit of dat bedoeld? Een verwijzing van het ene artikel naar het andere. Soms is het taalgebruik nog steeds oubollig, hoewel ik weet dat daaraan al het nodige is gedaan.” Hans Duijst constateert precies hetzelfde. “Aan de CAO is jarenlang geknipt en geplakt, waardoor deze vooral voor nieuwe bedrijven soms moeilijk te doorgronden is. Ik kan me vorstellen dat bedrijven vergissingen maken bij het toepassen van de CAO, die bijvoorbeeld met al die toeslagen op toeslagen soms buitengewoon ingewikkeld is. Voor bedrijven die geen goed geautomatiseerd systeem hebben, is het vaak nauwelijks te doen. Dan worden al gauw onbewust fouten gemaakt.”

De tijden zijn echt veranderd
Meer eenvoud is een van de wensen van het midden- en kleinbedrijf. Een andere is dat de CAO ook gemoderniseerd zou moeten worden. “Ik vraag me af of wat we afspreken allemaal nog wel past bij moderne werknemers. De tijden zijn echt veranderd”, aldus Duijst. “Toen ik 25 jaar geleden in deze branche van start ging, was het vanzelfsprekend dat je fulltime werkte en vaak ook nog wat extra om wat meer te kunnen verdienen. Nu is er veel meer deeltijdwerk en wil het gros van het personeel meer flexibiliteit. Mensen hoeven niet nu al te weten op welke dagen ze over een half jaar werken; als ze daaraan behoefte hebben, regelen ze liever een paar extra vrije dagen in de volgende week.”

Vakbonden
Hier wreekt zich volgens Duijst de houding van de bonden, waarvan toch vooral ouderen lid zijn. “Ouderen die het liefst vasthouden aan wat ze kennen, aan verworven rechten. Ikzelf heb nu 120 man in dienst en van hen zijn er twee lid van een bond. Het is natuurlijk veel interessanter te weten hoe die 118 er tegenaan kijken; wat zij zouden willen om werken in onze branche aantrekkelijk te houden. Misschien moeten we wel een platform oprichten waar alle medewerkers hun mening kunnen geven…”
Duijst vindt het ook belangrijk dat de inbreng van alle werknemers en van alle MKB-ondernemers meer wordt gehoord. “Vakbonden zijn mammoeten, die niet vlot bewegen. Je moet met jongere mensen aan tafel, zodat de CAO ook op termijn voor hen een bruikbaar instrument blijft. Duijst en Kuipers zijn blij dat Ard van der Steur, voorzitter van de Nederlandse Veiligheidsbranche, de VEB heeft uitgenodigd voor gesprekken hierover. “Een goede CAO is essentieel voor de vernieuwing in onze branche. Een goede beloning, zonder concurrentie op arbeidsvoorwaarden, helpt bedrijven op een hoger plan te brengen.”
Volgens Duijst zal redigeren en herschrijven niet veel helpen. “Misschien moeten we na al dat knippen en plakken aan de CAO maar eens vanaf scratch beginnen. Gewoon met een leeg vel papier. Dan zijn we meteen af van de wirwar aan regeltjes.”

Deel dit artikel via: