Met ongeloof en verbijstering wordt in de veiligheidsbranche gereageerd over een mogelijk nieuw SER-akkoord over flexibele arbeid. Het sociaal akkoord zou het voor veel beveiligingsbedrijven onmogelijk maken om de huidige, flexibele dienstverlening te continueren.

Het akkoord zou inhouden dat flexwerk wordt beperkt, dat de zogeheten nulurencontracten verdwijnen en dat uitzendwerk een maximale duur krijgt van drie jaar. Daarnaast moet het salaris van uitzendkrachten verbeterd worden en zouden zelfstandigen minimaal 35 euro per uur moeten verdienen. Ook wil de overheid op grond van het advies van de commissie-Borstlap flexibele arbeidscontracten zo veel mogelijk terugdringen en belastingvoordelen voor zelfstandigen afschaffen. Dit heeft nog wel instemming nodig van de achterban van de vakbeweging, maar die wordt binnen twee weken verwacht.
Bedrijven die vooral lokaal in hun regio’s voor veiligheid van mens, gebouwen, goederen en verkeer zorgen worden volgens VBe NL de dupe van het nieuwe sociaal akkoord. Van het aantal arbeidskrachten is ruim 22 procent zzp-er, het aandeel uitzendkrachten is 35 procent en oproepkrachten 40 procent. Bij de evenementenbeveiliging gaat het zelfs om 90 procent aan flexibele krachten. Deze getallen blijken uit de recente, onder de bedrijven gevoerde benchmark.

Grote verschillen
In de sector is er volgens directeur Leon Vincken van VBe NL een enorm verschil hoe werk georganiseerd is. “Aan de ene kant staat een handvol door grote aandeelhouders gestuurde bedrijven die het moeten hebben van langdurige aanbestedingen of onderdeel zijn van internationale entertainmentindustrie. Deze kunnen uit de voeten met een flex van maximaal 20 procent, zoals afgedwongen in hun cao door FNV en CNV. Dat kan ook vanwege hun zekerheid van bulk-aanbestedingen op nationaal niveau. Aan de andere kant staan de bedrijven in de regio die lokaal garant staan voor de vele variërende veiligheidsklussen. Van bijvoorbeeld het regelen van verkeer als een boom gesnoeid wordt, surveillance in een winkelgebied of beveiliging van een jaarlijks evenement. Werknemers verdienen er met een eigen cao, afgesloten tussen VBe NL en vakbond De Unie een goede boterham mee. De één als zzp’er, de ander als oproep en tweede baan en wie wil mag in vaste dienst. Financieel is de werknemer 1000 euro netto in het voordeel. Bovendien krijgen ze een persoonlijk leerbudget, regie op werktijden en betaalde mantelzorg.”

Stop maakbaarheid
Vincken: “De maakbaarheid uit de polder over hoe arbeid georganiseerd moet worden laat zich weer horen. Het oude institutionele denken blijft regeren en blokkeert sectoren in hun ontwikkeling. De ontstane werkwijzen in onze sector laat dat zien: een win-win-situatie. Meer flex, meer keuze, meer welvaart. Meer zekerheid en aansturing, minder keuze en tevreden met minder. Het kan en geeft gezonde dynamiek die aansluit bij behoeften. Grote akkoorden en sturend optreden zijn niet meer van deze tijd.” Volgens de directeur heeft schijnbaar ook de coronapandemie nog altijd niet duidelijk gemaakt dat regie en sturing nemen moet tijdens een ernstige crisis, maar dat je dat daarna weer loslaat. “Nederlanders zorgen goed voor elkaar. Ook op de arbeidsmarkt. Nederlanders zijn ondernemend, niet alleen hoog opgeleide arbeidskrachten, ook de lager financieel gewaardeerde arbeid wil ondernemend kunnen zijn. Te zot voor woorden dat deze vrijheid moet worden ingeperkt. Laat mensen vrij in hun keuze. Als dit doorzet zullen we naar Den Haag moeten om de belangen van onze ondernemers, werkenden en veiligheid in de regio duidelijk te maken. Voor nu roep ik onze koepel MKB-Nederland op om niet te zwichten voor de belangen van het grootbedrijf maar eerst in overleg te gaan met hun achterban die af wil van deze maakbaarheid van hun ondernemerschap.”