Voor de evenementenbeveiligers biedt de woensdagavond aangekondigde versoepeling van de coronamaatregelen weinig perspectieven. Zolang er geen vaccin is, is de kans klein dat popconcerten en dergelijke door mogen gaan na de beloofde datum van 1 september. Het wordt een moeilijke overlevingsstrijd voor de branche.

“Intussen staat de evenementensector helemaal stil”, klaagt directeur Leon Vincken van branchevereniging VBe NL. “Omzet 0 euro. Beveiligers zitten thuis. Bedrijven liggen volledig stil. De nood is hoog. De steunmaatregelen voorzien niet in dit seizoenswerk. Reden voor ons om overheid, politiek en collegabranches duidelijk te maken dat een steunfonds voor de beveiligingsbedrijven noodzakelijk is. Helaas staat VBe NL hierin nog alleen. Niet vreemd gezien onze specifieke breed sectoraal opererende bedrijven, lokaal in de regio, die grotendeels afhankelijk zijn van kleinschalige en over het algemeen ad-hoc opdrachten.”

Bittere noodzaak
Vincken: “Veiligheid is van ons allemaal en morgen veilig weer alle sloten open is in ieders belang. Maar zijn er straks nog voldoende bedrijven en beveiligers om hierin te voorzien? De streefdatum voor evenementen is 1 september, maar misschien wel veel langer voor evenementen ‘met een landelijke uitstraling’. In welke omvang? Honderd bezoekers vanaf juli maakt het gezellig, maar dan hebben we het nog niet over een festival. Er is een routeplan tot 1 september om het virus beheersbaar te houden. En een festival met een mondkapje op en 1,5 meter afstand? Dat gaat hem voorlopig niet worden. Een steunfonds helpt onze bedrijven over deze periode heen en is een must voor een veilige ontsluiting van het festivalslot. VBe NL zet hier zwaar op in. De een noemt het een windmolengevecht, ik zie het als bittere noodzaak om een veilige transitie te garanderen.”

Snelkookplan
De afschaling van de coronamaatregelen zijn een experiment. Eerst met kinderen, nu alsnog breder met sport, op het terras en in het openbaar vervoer. “Vanuit veiligheidsperspectief een lastige discussie”, aldus Vincken. “Net als tijdens evenementen met tal van veiligheidsplannen. Als het op stilleggen en evacueren aankomt, is het ook bij evenementen een snelkookpan. Zeker als er situaties zijn die vooraf ondenkbaar waren en waarin niet was voorzien. Veel aspecten zijn nog onbekend terrein. Vergelijkbaar met de ziekte covid-19 die we maar deels begrijpen. Het pandemie-effect kennen we intussen wel, met ongekende gevolgen en aangrijpende verhalen. Ook het noodzakelijk maatschappelijk slot hierdoor is klip en klaar. Dat kan een groot of klein slot zijn. Landen vullen dit verschillend in. Voor evenementen is het een stevig en groot slot geworden en dat gaat er voorlopig nog niet af. Al gloort er perspectief en meldt premier Rutte dat de uitbraak achter ons ligt. De overgangsfase breekt aan. Maar een vaccin is er nog niet en verspreiding blijft hét gevaar. Ja, we mogen weer! Het terras gaat open en de haren worden geknipt. Hiep hoi! Maar niet voor iedereen en we weten niet voor hoe lang. Het blijft nieuw terrein. We doen het samen of staan we toch alleen? En 1 september… dat is nog heel ver weg?”