P2P, oftewel Peer to Peer, is een protocol dat vaak wordt gebruikt in camerasystemen als alternatief voor port forwarding. Met P2P hoeven gebruikers geen netwerkpoorten meer door te sturen, wat vaak problemen oplevert bij installatie, vooral bij particuliere internetverbindingen vanwege de wisselende WAN IPv4-adressen die door de provider aan de router worden toegewezen.

P2P-diensten werken doorgaans via een cloudservice van een externe partij. Deze partij maakt verbinding mogelijk via bijvoorbeeld een SN-code naar de P2P-provider. Hierdoor worden de camerabeelden via de P2P-server naar het apparaat van de eindgebruiker gestuurd. Het is voor de veiligheid essentieel dat het verkeer tijdens dit proces wordt versleuteld. Zonder versleuteling zouden kwaadwillenden de data, in dit geval camerabeelden, kunnen onderscheppen.

P2P-diensten worden vaak gebruikt bij installaties op kleine tot middelgrote schaal vanwege de eenvoud ervan ten opzichte van port forwarding. P2P-netwerken en VPN’s zijn overigens niet hetzelfde, hoewel er overeenkomsten zijn tussen de twee oplossingen. Bij beide wordt verbinding gemaakt met een centrale server die de connectie met het apparaat mogelijk maakt. Over het algemeen wordt een VPN beheerd door de eindgebruiker zelf, terwijl een P2P-netwerk wordt beheerd of aangeboden door de fabrikant.