De beveiliging van het buitenterrein is van essentieel belang in de transport en logistiek. Om diefstal en inbraak te voorkomen, stelt de verzekeraar meestal ook richtlijnen op voor de beveiliging van het terrein. Jan van Putten, key accountmanager bij Heras, legt uit hoe aan de eisen van de verzekeraar kan worden voldaan.

Criminaliteit is een thema waar bedrijven in de transport en logistiek voortdurend mee geconfronteerd worden. In de afgelopen jaren maakten dieven en inbrekers duizenden goederen buit op bedrijfsterreinen. Kostbare spullen werden uit vrachtwagens gestolen en zelfs volledig geladen containers werden van bedrijfsterreinen ontvreemd.

Maatregelen vanuit verzekeraars
Om deze zorgwekkende ontwikkeling het hoofd te bieden – en de schade voor bedrijven in de transport en logistiek te beperken – zijn preventieve maatregelen hard nodig. Als aanvulling op de richtlijnen van Transport en Logistiek Nederland, ontwikkelde het Verbond van Verzekeraars een handreiking. Op basis van dit document stellen de meeste verzekeraars voorwaarden op waaraan verzekerde bedrijven moeten voldoen. De maatregelen hangen af van de waarde van de goederen op het terrein. Daarnaast speelt ook de diefstalgevoeligheid van de producten een rol. Verder wordt gekeken hoe makkelijk de goederen zijn mee te nemen.

Vier risicocategorieën
Op basis van de waarde, diefstalgevoeligheid en meeneembaarheid worden de goederen ingedeeld in de risicocategorieën: laag, middel, hoog of zeer hoog. In de twee laagste categorieën vallen goederen zoals papier, vee en meubelen. De hogere categorieën zijn onder andere chemische producten, confectie, vis- en vleesproducten, elektronica, bier, softwaredragers, non-ferrometalen, sterke alcoholische dranken, tabakswaren en geneesmiddelen. De categorie bepaalt wat de verzekeraar van de beveiliging van het buitenterrein verlangt. Het gaat hier onder andere om in hoeverre ongewenste bezoekers worden vertraagd en gesignaleerd en om hoe bepaald wordt wie gewenst en ongewenst is.

Spijlen- of staalmathekwerk
Een bedrijf dat in de hoogste twee categorieën valt, heeft voor de verzekering een spijlen- of staalmathekwerk nodig van minimaal 2,5 meter hoog, gemonteerd met een blindverbinding of breekmoeren. Spijlen komen nog veel voor, maar staalmat is vanuit beveiligingsoogpunt eigenlijk de beste keuze. Met bepaalde soorten staalmathekwerk wordt het bijna onmogelijk om van buitenaf over het hekwerk te klimmen. Bovendien is staalmathekwerk in sommige gevallen ook voorzien van speciale sleuven, om detectiekabels onzichtbaar in te verwerken.
Aanvullend is de perimeter ook te beveiligen tegen het graven van tunnels. Dat kan door het buitenterrein te asfalteren of gronddetectie te plaatsen. Maar ook is het hekwerk deels in te graven. Er kan een betonnen keerwand verticaal onder het hekwerk worden geplaatst en er kunnen betonplaten horizontaal tegen het hekwerk worden gemonteerd.

Toegangscontrole
De manier waarop de toegang tot het terrein wordt geregeld, is ook een belangrijk onderdeel van de beveiliging van het buitenterrein. Want hoe worden ongeautoriseerde personen buiten de deur gehouden, terwijl leveranciers, bezoekers en personeel snel en gecontroleerd toegang wordt verleend? De poorten moeten volgens de handreiking van het Verbond van Verzekeraars in ieder geval minimaal even hoog zijn als het hekwerk. Daarnaast zijn er verschillende soorten verkeer op het terrein. Bij personenverkeer volstaat een slagboom om controle uit te voeren. Bij vrachtverkeer is mogelijk meer informatie nodig, om leveranciers direct naar de juiste dockshelter te kunnen gidsen. Dat kan met een speedgate en kentekenherkenning, maar ook met een kaartlezer of een biometriescanner met bijvoorbeeld vingerafdrukherkenning.

Complementair
Behalve een fysieke barrière, is ook detectie essentieel als er een verhoogd risico op diefstal of inbraak is. Speciale sensoren kunnen onbedoelde bewegingen van bijvoorbeeld, inklimmen, zagen of knippen van het hekwerk detecteren. Na een geautomatiseerde analyse geven zij een melding door aan een particuliere alarmcentrale. Deze vorm van detectie is ook te combineren met een schrikdraadoplossing. Een andere vorm – of mogelijk een aanvulling op de hekwerkdetectie – is terreindetectie. Bijvoorbeeld met radarsystemen, infraroodsensoren of een ondergrondse detectielus. Ook een intelligent camerasysteem is mogelijk, met als voordeel dat indringers ook direct in beeld komen. Al deze beveiligingsprincipes zijn ook complementair aan elkaar te gebruiken. Ongewenste gasten worden afgeschrikt en als zij toch het terrein op komen, zorgt goede beveiliging voor een flinke vertraging, terwijl dankzij de detectie op afstand actie kan worden ondernomen. Met deze maatregelen voldoet de verzekerde aan de eisen van de verzekeraar, waardoor er bij eventuele schade recht is op een schadevergoeding. Veel verzekeraars belonen het cliënten ook voor goede beveiliging. Bijvoorbeeld met een korting op de premie. Zo betaalt de beveiliging van het buitenterrein zich beslist terug.