Verwarde personen vaak ten onrechte in politiecel

Vorig jaar kwamen volgens de politie 2300 verwarde personen in een politiecel terecht, zonder dat zij een strafbaar feit hadden gepleegd. Wel hadden zij de orde verstoord of vormden zij een gevaar voor zichzelf of voor anderen. Dat maakt NRC bekend.
Zeven jaar geleden maakten de politie en branchevereniging Geestelijke Gezondheidszorg Nederland (GGZ) afspraken over de omgang met ‘verwarde personen’. Deze mensen zouden niet meer geboeid in een politiewagen worden afgevoerd en niet in een politiecel worden gestopt. In plaats daarvan zouden zij door geschoold personeel met een ‘psycholance’ van straat worden gehaald. Van de afspraken komt in de praktijk echter weinig terecht.
100.000 meldingen
De politie kreeg in 2019 bijna 100.000 meldingen over personen die verward gedrag vertoonden. Dat is twee keer zoveel als in 2011. Ook lijken de incidenten heftiger te worden, zo vertelt programmaleider Henk van Dijk van de Nationale Politie tegenover NRC. Vooral psychiatrische patiënten kunnen een kwelling voor hun buren vormen. Woningbouwcorporatie Havensteder in Rotterdam zegt dat er elke week wel ergens brand is, veroorzaakt door een verward persoon. Soms per ongeluk, maar ook wel door bewoners die hun woning laten ontploffen, omdat zij geen hulp krijgen van de GGZ.
Wegbezuinigd
Ook de politie is niet blij met de situatie. Korpschef Erik Akerboom pleit al jaren voor meer psychiatrische hulpverlening in de wijken, omdat agenten nu eenmaal niet zijn opgeleid om de juiste begeleiding te kunnen bieden. Er zou een landelijk nummer komen om overlast door verward gedrag te melden, maar dat is er nog steeds niet. Daar komt bij dat de GGZ steeds verder wordt wegbezuinigd. Het aantal bedden in psychiatrische instellingen is de afgelopen jaren met een derde verminderd. De overheid ziet liever dat verwarde personen gewoon thuis blijven wonen, maar zorgt volgens critici niet voor voldoende begeleiding. De komende jaren zal de capaciteit van psychiatrische instellingen nog verder afnemen, waardoor er voor de politie weinig opties overblijven om overlast door verwarde personen op een andere manier aan te pakken dan opsluiting in een politiecel.









































































































