Amsterdam heeft de strijd tegen de georganiseerde misdaad vrijwel verloren, kopt De Telegraaf vandaag. Volgens de krant zijn de autoriteiten slecht ingevoerd in de drugseconomie en -criminaliteit, heeft de politie de drugsbestrijding volledig laten liggen en verzuimt justitie de aanpak van echte misdaadstructuren.

De Telegraaf zegt zich te baseren op de ‘vernietigende en verontrustende conclusies’ van het vertrouwelijke onderzoek De achterkant van Amsterdam naar ondermijnende criminaliteit dat uitgevoerd is in opdracht van het gemeentebestuur. Iemand heeft het door hoogleraar bestuurskunde Pieter Tops en onderzoeksjournalist Jan Tromp geschreven onderzoeksrapport naar de krant gestuurd. De bedoeling was om het pas vrijdag te presenteren.

Ontwrichtende werking
Volgens de beide onderzoekers heeft de drugsgerelateerde criminaliteit in Amsterdam vrij spel en een ontwrichtende werking op de stad. Er zijn wel projecten die de verwevenheid van de onder- met de bovenwereld moeten voorkomen, maar daarbij wordt niet doorgepakt. Bovendien delen relevante instanties nauwelijks informatie onder elkaar. Dat is een van de redenen dat er onvoldoende inzicht is in de mate waarop crimineel geld in de legale economie terecht komt. De onderzoekers verwachten dat het terugdringen van de ondermijnende drugscriminaliteit zeker tien tot vijftien jaar gaat kosten.

Miljarden euro’s
Intussen verdient de Amsterdamse onderwereld miljarden euro’s, waarvan mensen uit alle lagen van de bevolking een graantje meepikken. Volgens de onderzoekers wordt alleen al tijdens het Amsterdam Dance Event voor vijf miljoen euro aan drugs uitgegeven. 30 procent van het uitgaanspubliek gaf in 2017 aan recent cocaïne te hebben gebruikt. De verkoop verloopt via een efficiënt distributienetwerk van koeriers op scooters, in auto’s en taxi’s.
Ook de 167 gedoogde coffeeshops doen volgens de onderzoekers goede zaken in de hoofdstad. De gezamenlijke omzet zou zeker 300 miljoen euro per jaar bedragen. De Belastingdienst zou daar cijfers over hebben, maar die niet delen met andere instanties. De coffeeshops zijn min of meer legaal, maar worden volgens het rapport achter de schermen geleid door keiharde criminelen.

Moordcommando’s
De hoogste bazen zijn volgens de onderzoekers intelligente zakenmensen met kantoren in Dubai en Brazilië. Zij handelen in duizenden kilo’s cocaïne en maken gebruik van encryptietelefoons om het distributienetwerk en moordcommando’s aan te sturen. De diensten worden uitgevoerd door sociaal zwakkere jongeren uit achterstandswijken, waarbij soms zelfs al kinderen van zeven of acht jaar oud worden ingezet om op de uitkijk te staan of op te letten of niet iemand op straat met de politie praat. Maar ook jongeren uit de hogere sociale klassen voelen zich meer en meer aangetrokken tot het grote geld dat zij in de onderwereld kunnen verdienen. Wie het normaal vindt om drugs te gebruiken, heeft ook weinig moeite met de verkoop ervan, aldus de onderzoekers. Veel omzet zou geïnvesteerd worden in de horeca, waar het redelijk makkelijk is de criminele inkomsten wit te wassen. Ook vastgoed is populair. Een kwart van de woningen wordt in Amsterdam zonder geleend geld gekocht en soms zelfs contant afgerekend. Bonafide ondernemers wordt het door criminelen onmogelijk gemaakt concurrerend te opereren. Hoe het zover heeft kunnen komen? Volgens een voormalig topambtenaar door een totaal gebrek aan handhaving, wat door het huidige bestuur ‘rechts’ wordt gevonden en daarom volledig verwaarloosd wordt.

Het volledige artikel is hier te lezen.