In Nederland hangen ruim 200.000 camera’s die toezicht houden op de openbare ruimte en in gebouwen.
Dat komt neer op één camera per 82 inwoners. De grote bulk aan camera’s in Nederland komt voor rekening van particulieren en bedrijven, die vooral hun eigen terrein in de gaten houden.

Uit interne politiecijfers blijkt volgens sargasso.nl dat ongeveer 450.000 bedrijven zijn aangesloten bij een particuliere alarmcentrale (PAC). Veertig procent van die bedrijven heeft cameratoezicht: dat zijn dus 180.000 locaties. Op één locatie kunnen meer camera’s hangen, maar dat is niet te controleren. Bovendien zijn niet alle bedrijven aangesloten bij PAC’s en is er geen meldplicht.

Sargasso deed meerdere wob-verzoeken om het openbare cameratoezicht in kaart te brengen. Het genoemde aantal betreft een voorzichtige schatting, aangezien alleen de locaties die aan de politie of de website zijn gemeld, worden meegeteld. Dat betekent dat het aantal camera’s in Nederland veel hoger kan liggen.

Gemeenten, politiekorpsen en provincies hebben 2700 camera’s hangen, vooral in uitgaansgebieden en op bedrijventerreinen. Rijkswaterstaat en de Nationale Databank Wegverkeersgegevens (NDW) hebben samen nog eens 2700 camera’s die de Nederlandse wegen in de gaten houden. Op Schiphol hangen er 1400, de verschillende vervoersbedrijven zoals de NS en de RET hebben gezamenlijk nog eens bijna 18.000 digitale ogen gericht op reizigers.

Veel camera’s die beheerd worden door Rijkswaterstaat en de NDW zijn overigens niet bedoeld om toezicht te houden op mensen. Die kijken bijvoorbeeld naar kentekens of de doorstroom op de weg voor verkeersmanagement. Gemeenten en politie hebben ook dergelijke slimme camera’s, maar die zijn vooral bedoeld om geluiden of afwijkend gedrag te herkennen.